InicioOPINIÓNDicionario Antroideiro (I): Momento Coruñento

Dicionario Antroideiro (I): Momento Coruñento

Publicada o

Por Xurxo Souto

Momento coruñento… Xa quere cheirar a Carnaval, señora, a festa das festas desta cidade. Como cada ano teño por costume, en beneficio das novas xeracións choqueiras, e citándome a min mesmo, velaí vai a primeira entrega do dicionario antroideiro coruñés. Vademecum imprescindible para todos os que queiran honrar na rúa a revolución do Santo Antroido.

RICARDIÑO: Así denominaban o seu moneco do Antroido as veciñas e veciños de Castro de Elviña. Na fin da festa queimábano ou guindábano pola Ponte Pasaxe abaixo acompañado deste responso:
Este pobre Ricardiño
Viviu na aldea do Souto.
Deixou á muller viúda
Para que fose con outro.

MAZARICOS: Famoso antroideiro do primeiro terzo do século XX. Chamábase Emilio Golpe, vivía na Cordelaría e era, de oficio, pintor. Ademais de polos “ferretes” acadou gran sona polo seu “museo” doméstico. Nel exhibía “As gafas de Alfonso XIII”, ou as botas coas que o Marsical Soult pisou pola Coruña adiante. Educado e sempre atento, Mazaricos convidaba os visitantes a unha copiña de viño –iso si- reforzada con “acibar”, laxante rápido, que provocaba, de certo,urxentes desaparicións.

FERRETE: Cántiga de carnaval que debe ser tan aguda como o seu nome. Apoteose necesaria por tradición do apropósito, xénero teatral que, entre outros excelsos talentos, fixo grande Nito. Velaí un ferrete da autoría do ex-marqués de Pibela y brazos cortos do tempo da República:
Houbo algunha señorita
Que lle dixo á súa criada:
Ou votas polas dereitas
Ou quedas desempregada.

ANTROIDO: Preferimos esta forma a “Entroido”, pois estas non che son datas abofé para moitas normativas. Aínda que hoxe o costume está en desuso, o Antroido por excelencia era o moneco –xeralmente de xenitais ben dotados- que presidía esta festa. E a maior antroidada era metelo ás agachadas na casa dalgún veciño. Un ano o doutor Hervada foi chamado ás presas para atender unha urxencia. Cando chegou, no sitio do enfermo, atopou a un “antroido” metidiño no leito. Examinouno con calma e estendeu a receita. Os da casa foron á farmacia por seguir a brincadeira. Resultou ser o medicamento máis caro do mercado. Auténtica antroidada de efecto retardado.

Até aquí esta primeira entrega do dicionario. Dentro dunha semana máis.
Xa quere cheirar a Antroido, señora… Este si que vai ser, señora, un gran momento coruñento.

  • Xurxo Souto. Dinamizador cultural eterno da vila da Coruña. Membro fundador dos Diplomáticos e do Rock Bravú, actual cantante da Banda de Shanghai, locutor de radio, escritor, contador, guía turístico e espiritual… Enciclopedia viva da Coruña.

MÁIS ARTIGOS DE XURXO SOUTO

ÚLTIMAS

“Traballo para Inditex e non chego a fin de mes”

Novas concentracións as celebradas no mediodía de onte xoves ás portas de Inditex, no...

Un sábado de Estudios Abertos para coñecer a arte que se crea na cidade

Este sábado, 10 de maio, poderás coñecer de primeira man os artistas coruñeses, os...

Un pleno máis tranquilo deu luz á situación de abandono do COF de Orillamar

Pleno máis tranquilo do habitual este xoves 8 de maio no Pazo de María...

Estes son os finalistas dos Premios Martín Códax da Música, os “grammy galegos”

Fixéronse públicos onte públicoss finalistas dos Premios Martín Códax da Música. As bodegas de...

DEIXAR UN COMENTARIO

Please enter your comment!
Please enter your name here